Verhuisd voor de liefde: Linda van Dijk

Hoe romantisch klinkt dat: ‘Verhuizen voor de liefde’? Of je nu van Groningen naar Zeeuws-Vlaanderen, of van je geboortedorp naar de andere kant van de wereld verhuist: liefde kent geen afstand. In deze nieuwe rubriek spreken we nieuwbakken Terneuzenaren die een sprong in het diepe durfden te wagen om te verhuizen voor de liefde.. That’s amore! Want wees eens eerlijk, wie zwijmelt er nou niet graag weg bij een romantische love story?!

Linda verruilde zo’n twee jaar geleden het Utrechtse Cothen in voor het Zeeuws-Vlaamse platteland. Haar drukke randstad leven, veranderde in een oase van rust. Wat begon als een vakantieliefde op de piste, eindigde tussen de tomatenplanten in Westdorpe.

Terug naar het begin..

“Wij waren allebei op wintersport in Saalbach-Hinterglemm. Ik was met vrienden, en Bas was met zijn vriendengroep. Zoals elke avond zouden we gaan stappen, maar die avond had ik er absoluut geen zin in. Toch haalden mijn vrienden mij over, en liep ik Bas tegen het lijf. Hij vroeg of ik wat wilde drinken, maar mijn pet stond er echt niet naar en ik sneakte terug naar mijn kamer. De volgende ochtend bleek dat wij in hetzelfde hotel zaten! Oeps.. Hij vroeg ‘waar was je nou?’ en ik vertelde hem dat ik moe was maar het vanavond goed zou maken met een drankje. Zo gezegd, zo gedaan. Ook de avonden die volgden hadden wij het erg gezellig.

Hij vertelde mij dat hij in Westdorpe woont en dat hij een familiebedrijf met zijn broer, vader en ooms runt. Hun bedrijf van Adrichem heeft een aantal kwekerijen in Nederland, en zeven jaar geleden hebben zij een locatie in Westdorpe gestart. Hij vroeg mij toen ‘kom je een keer naar Westdorpe?’, waarop ik natuurlijk volmondig ‘ja’ antwoordde. We hielden na de vakantie contact, en ik besloot om langs te gaan. Ik stapte in de auto, toetste het adres van zijn nieuwe huis in Terneuzen in op de TomTom en zag dat het twee uur rijden was!! Tot overmaat van ramp begon het ook nog eens te sneeuwen, en deed ik ruim drie uur over de reis. Gelukkig was dat het allemaal waard. Het was enorm gezellig en hij gaf mij een rondleiding bij zijn bedrijf. Hij heeft zoveel passie voor zijn vak en is een echte ondernemer, dat vond ik zo’n mooie kwaliteit en daar ben ik ook echt verliefd op geworden. Sinds dat weekend was ik ongeveer elk weekend in Terneuzen te vinden. Ik regelde met mijn werk in Arnhem dat ik een dag eerder naar Zeeland kon vertrekken, en reed elk weekend op en neer.

Op een gegeven moment brak er voor mij een punt aan dat ik echt moet kiezen.. neem ik een sprong in het diepe en verhuis in naar Terneuzen of stoppen wij ermee? Want het heen en weer reizen werd mij echt teveel. Ik had een goed gevoel bij het verhuizen en voor mij gevoel had ik niks te verliezen, dus ik besloot om de sprong te wagen. Als ik het na een paar maanden niet naar mijn zin had, kan ik altijd nog teruggaan.

Eerste indruk..

“Het eerste wat mij opviel was de rust en de ruimte die je hier hebt. Het leven voelt hier echt heel anders, minder gehaast. Geen bizarre files van en naar je werk. Dat is ook iets waar ik me aan erger als ik weer in de randstad ben, de files. Ik rij ook erg vaak motor, en dat kan hier prachtig!

Je krijgt hier ook echt waar voor je geld. Als ik hoor wat vriendinnen voor een huis in Utrecht betalen, sta ik met een mond vol tanden. Zelfs mijn ouders zijn verliefd geworden op deze regio, en willen volgend jaar naar Othene verhuizen! Super leuk.

Waar ik wel een beetje moeite mee had in het begin waren de mensen. Ze zijn erg direct en een beetje stug. Maar als je de mensen beter leert kennen, sluiten ze je in hun hart en zijn ze erg warm. In Cothen kende ik het hele dorp, en hier waren mensen iets minder toegankelijk en zijn de rolluiken altijd dicht. Dat viel mij erg op, haha.”

Verkenningstocht

“In Cothen had ik natuurlijk mijn vaste adresjes voor al mijn boodschappen. Hier moest ik weer vanaf 0 beginnen. In het begin was het dus het internet afstruinen en mensen om advies vragen. Naar welke slager, bakker, supermarkt moet ik gaan? Dan zette ik de TomTom aan, en ging ik op pad. In het begin is dat heel knullerig.

Ook is het lastig om nieuwe mensen te leren kennen als je niet meer naar school gaat. Gelukkig leerde ik via het werk, de voetbal van Bas en mijn sportschool leuke mensen kennen. Ook zijn we een paar keer gaan stappen in Terneuzen, hebben we festivals zoals de Ballade bezocht en deden we mee aan de wijnroute. Zo leer je de stad wel kennen.”

Advies/tips aan nieuwe Terneuzenaren

“Mijn advies aan nieuwe Terneuzenaren is: je moet niet te snel willen! In het begin wil je alles tegelijk, nieuwe vrienden en alles weten en vinden. Geef jezelf even tijd om in te burgeren, vooral als je van de randstad komt. Maar ga er wel lekker op uit! Koop ook vooral bij lokale ondernemers want er zijn zoveel leuke ondernemers in de buurt zoals slagerij Schneider en ‘het boertje’ de Feijter.

Ga vooral ook ergens sporten. Zo leer je nieuwe mensen kennen. Ik ging sporten bij Fitline en hoe langer je er loopt hoe meer mensen je aanspreken. Dan ontstaan er gezellige gesprekjes.

Geniet ook vooral van de prachtige omgeving. Ga wandelen langs de Westerschelde richting het kanon en een ijsje halen bij Bij Zegers. Eten doen wij graag bij Graanbeurs, de Griek en voor een drankje kun je ons bij Lemonade vinden. Tijdens carnaval zijn wij natuurlijk in Sas van Gent te vinden, elk jaar weer een feestje!”