Jonge kroegbaas Amstelhoekje Axel

Een fulltime baan, voetballen, kroegbaas én pas 22 jaar. Sharlee Neels uit Griete doet het allemaal. Eind 2021 opende hij op zijn 21ste, nét voor de lockdown, zijn eigen café ‘het Amstelhoekje’ in Axel. We zijn benieuwd hoe deze jonge cafébaas alle balletjes hoog houdt, en gaan bij hem langs.

Sprong in het diepe

“Ik had nooit echt de droom om een eigen café te hebben, maar ik had het er wel eens over met vrienden dat het echt wat voor ons zou zijn om een eigen stamkroeg te runnen. Per toeval kwam in dit leegstaande café tegen op Facebook, en toen bleek het ook nog eens van mijn buurman te zijn. Ik heb hem een berichtje gestuurd, we spraken af en hebben gepraat en voor ik het wist was ik om.

Van te voren had ik natuurlijk al goed nagedacht over hoe ik het zou aanpakken, Ik werkte vijf dagen per week in de staalindustrie, en zou dan in mijn ‘vrije’ tijd het café gaan runnen. Mijn buurman, ouders en vrienden hebben me goed op weg geholpen, daar ben ik ze erg dankbaar voor. De eerste weken was het een beetje zoeken naar klanten en bekendheid opbouwen, maar het draaide eigenlijk al gauw best lekker. Dus het was extra zuur dat ik na een aantal maanden weer moest sluiten wegens de derde lockdown.

Creatief ondernemen

“Ik baalde wel enorm van de laatste lockdown. Ik had net veel speciaal kerstbier ingekocht voor de kerstmarkt, maar kon het helaas niet kwijt. Gelukkig kwamen de meeste klanten in januari weer terug, toen open tot 22:00. Het liep eigenlijk beter dan gedacht. Ik voetbal natuurlijk ook in Axel, dus veel volk dat hier komt, komt ook van de voetbal. Als we dan hebben gewonnen, geef ik vaak het eerste rondje. Na de wedstrijd op zaterdag ga ik snel naar het café, zet ik alles klaar en ga dan open. Soms staat de keuken nog geen uur later vol met voetbaltassen.

Ik werkte natuurlijk vijf dagen per week, en snipperde vaak éen dag per week. Op een gegeven moment zijn je vrije dagen natuurlijk op, dus heb ik samen met mijn baas geregeld dat ik vier dagen per week zou gaan werken. Het was toch iets zwaarder dan ik had verwacht. Het eerste half jaar ben ik ook op donderdag open gegaan, maar dat liep niet goed. Zondag trouwens ook niet, dan zijn de winkels in Axel dicht, dus is er weinig volk te bekennen. Ik heb toen besloten alleen op vrijdag en zaterdag open te gaan, voorlopig dan”. Ik werkte de laatste weken 80 uur op een week en daarnaast ook nog sporten. Dat merk je wel, zeker wanneer je in het weekend hooguit 4 uur kan slapen. Door de lockdown ben ik ook gaan inzien dat vrije tijd en rust minstens net zo belangrijk is, waardoor ik meer focus leg op vrijdag en zaterdag, en zondag mijn welverdiende rust neem.

Ontmoetingsplek

“Eigenlijk heb ik altijd enorm veel steun gehad van mijn naasten en andere cafébezoekers. Na de lockdown kwamen ze allemaal massaal weer langs. Ook al moest ik om acht uur of vijf uur dicht, dan stopten ze bijvoorbeeld eerder op vrijdag, en kwamen een drankje doen. Stiekem vond ik de sluitingstijd van 12 uur ook prima. Dan lag ik op tijd in bed, haha. Tegenwoordig sluit ik om drie uur de deuren, en moet het café om vier uur dicht zijn. Nu moet ik wel zeggen dat ik enorm veel hulp krijg van mijn familie en ouders. Zij helpen mij niet alleen financieel wanneer het nodig is maar ook bijvoorbeeld met het opruimen en schoonmaken. Er werken ook een aantal vrienden van mij in het café, wij vier kennen elkaar al sinds dat wij 3 zijn en hebben alles al meegemaakt samen. Die nemen het heel serieus, zelfs wanneer ik er niet ben zorgen zij ervoor dat alles weer schoon is, maar er is natuurlijk altijd tijd voor een lolletje.

Ik steek enorm veel tijd in het café. Zo probeer ik elk weekend een leuke actie of thema te denken. Er komt hier relatief jong volk, dus ik probeer mij in die doelgroep te verplaatsen en na te denken over wat zij leuk zouden vinden. En dat lukt, het is er elk weekend gezellig en druk met vaak dezelfde klanten wat het dan ook een stuk leuker maakt om elkaar weer te zien.

Tot nu toe heb ik er nog geen moment spijt van gehad van mijn keuze. Ook niet door corona. Ik heb altijd gedacht ‘als ik het nu niet doe, ga ik er spijt van krijgen’. Nu was het juiste moment; ik woon nog thuis, heb er tijd voor en vooral nog veel energie.”

Met Koningsdag en Hemelvaart in het vooruitzicht hebben we nog even de tijd om ons op te laden voor weer enkele mooie feestjes.