Porgy & Bess vormt een onmisbare bouwsteen van Terneuzen
‘Voor elk wat wils’. Dát is volgens Patrick Koulen (64) de kracht van cultuurhuis Porgy & Bess, dat een zeer brede programmering van verschillende muziek- en theaterstijlen herbergt.
“Er is altijd wel iets te beleven voor een breed publiek, van jong tot oud. Dat is eigenlijk niet anders dan wat mijn vader ooit heeft bedoeld. ‘Is everybody happy’, daar ging het tóen om en daar gaat het nu nog steeds om.”
Zorgen voor reuring is dan ook altijd het uitgangspunt van Patricks’ vader Frank Koulen, grondlegger van Porgy & Bess, geweest. “Porgy & Bess vormt de basis van mijn opvoeding”, zegt Patrick. “Achteraf gezien lijkt dat ook logisch. Je bent, in de meeste gevallen althans, bijna automatisch fan van je ouders. Wat zij ondernemen, is dan vaak erg stoer. Men zegt wel eens: ondernemerschap krijg je met de paplepel ingegoten.”
Aanmoedigingen
Ondernemen was toen volgens Patrick een vak dat je het beste kon leren van je ouders of schoonouders. “Nu is dat niet veel anders”, meent hij. “Voor mijn vader, die aanvankelijk technisch geschoold was, was het vooral ook leren door dingen zelf te doen. Vooral veel vallen en nog vaker ook weer opstaan. Hierbij vaak ook gedreven door de aanmoedigingen van velen. Te vaak, en zeker ten onrechte, blijven de voortdurende aanmoedigingen van mijn moeder en haar ingetogen enthousiasme hierbij onderbelicht.”
“En er is nog iets wat voor mijn gevoel te vaak onderbelicht blijft, maar wat in latere jaren zeker tot de verdere successen van Porgy & Bess heeft geleid. Waar Porgy & Bess inmiddels een gevestigde naam begon te worden, was er toch ook die onweerstaanbare drang om verder te kijken. Een ‘uitstap’ naar Wachtebeke volgde begin jaren ‘60. Een oude en verlaten hoeve, aan de rand van het Kloosterbos, werd verbouwd tot café en dancing.”
D’n ‘Summertime’ was hiermee geboren, zij het slechts voor enkele jaren. Maar de connectie met België en ervaring van Wachtebeke blijkt achteraf toch cruciaal voor de verdere uitbouw van het succes van Porgy & Bess te zijn geweest, aldus Patrick. “De aanwezigheid in Wachtebeke leverde vele -muzikale- contacten op in vooral Oost-Vlaanderen. En zeker niet uitsluitend met de jazzscene. Verbinden was toen ook al het doel!”
Heel veel geleerd!
Als zeer jonge ‘vrijwilliger’ kwam Patrick aanvankelijk meer in Summertime dan in Porgy & Bess. “Maar vanaf midden jaren ‘60 werd Porgy & Bess mijn thuisbasis. Door verhuizing stopte ik rond 1980 met vrijwilligerswerk. Rond de eeuwwisseling ben ik weer betrokken geraakt als bezoeker van diverse optredens. Sinds enkele jaren woon ik weer dichterbij en geniet ik met grote teugen van de diverse concerten en lezingen. Ik heb van Porgy & Bess en alle activiteiten er om heen veel geleerd. Bijna dagelijks merk ik dat ik door die geschiedenis vanzelf weet wat ik morgen moet doen en vooral ook wat ik beter níet kan doen.”
Als Patrick een wens zou mogen uitspreken, zou dat de volgende zijn: “Koester je historie en laat die niet verloren gaan. Te vaak wordt in de vaart der volkeren gekozen voor verandering en vernieuwing. Als daar een goede reden voor is, en niet louter een economische, moet je dat gewoonweg durven doen. Maar eenmaal voor een dergelijke verandering gekozen, is die vaak ook onomkeerbaar. De lokale, maar ook de Zeeuwse samenleving verdient het dat je in dit theatercafé nog vele jaren kan blijven genieten van vele muzikale activiteiten en andere theatervormen. Een onmisbare bouwsteen voor élke samenleving, ook die van Terneuzen.”
Foto: sfeerbeeld Jazz Festival 1973