Trots op onze vrijwilligers
Wie goed doet, goed ontmoet… Een bekend oud gezegde dat verder geen uitleg nodig heeft. Vrijwilligerswerk wordt ook wel het ‘cement van de samenleving’ genoemd en is onmisbaar in onze maatschappij. Deze helden zetten zich vrijwillig in om mensen (en dieren) te helpen. Wie zijn deze mensen, en wat doen zij dan? We zetten ze extra in het zonnetje:
“Ik ben Cor de Witte en ik ben vrijwilliger bij Ter Schorre in Terneuzen. In 1995 kwam mijn halfbroer in Ter Schorre terecht en zo is het eigenlijk een beetje begonnen. In mei 1996 ben ik officieel vrijwilliger geworden hier. Ik fiets rond met mensen en ik wandel met mensen die niet kunnen fietsen. De jongste persoon die ik heb rond gereden hier was 52 jaar en de oudste persoon was 102 jaar. Vroeger werkte ik op schepen in de machinekamer, dus dat is iets heel anders. Ik heb nu de tijd om vrijwilligerswerk te doen en voor sommige mensen die hier zitten komt niemand langs. Soms wonen de kinderen verder weg in het land en dan kan iemand wel is eenzaam zijn. Het doet me goed als mensen gelijk op staan om mee te komen als ik aan kom lopen.”
“Ik ben Henk, 76 jaar en ik ben vrijwilliger bij het dierenasiel in Terneuzen. Ik ben eigenlijk zes uur per week aanwezig, maar als er iemand ziek is of als er een klusje is, kom ik extra. Ik ben nu ongeveer drie jaar vrijwilliger en ik ben begonnen, omdat ik graag met dieren bezig ben. De werkzaamheden in het dierenasiel bestaan voornamelijk uit het dieren verzorgen. Hier valt niet alleen het voeren van de dieren onder, maar ook het schoonmaken van de hokken en de rest van het dierenasiel.”
“Ik ben Jan-Kees en ik ben vrijwilliger van de Grote Kerk aan de Noordstraat in Terneuzen. Ik doe dit werk al elf jaar. Het is begonnen, doordat ik een keer orgel moest komen spelen, omdat de vaste organist niet kon. Zo ben ik een beetje aan de praat geraakt met de mensen die betrokken waren bij de Grote Kerk. Ik wilde niet dat hij gesloopt zou worden, maar er moest wel iets gebeuren met de kerk. Ik ben handig met elektriciteit, dus toen ging ik dat erbij doen. Van het één kwam het ander en toen hebben we besloten dat ik technisch beheerder werd. Nu worden er van allerlei dingen georganiseerd en dat geeft mij ook waardering van het werk.”
“Ik ben Willy van Nemen of Geven. In onze voortuin staan drie kasten, een groentekraam en nog wat bakken.. mensen die minder te besteden hebben kunnen hier pakken wat ze nodig hebben. Toen we net begonnen kwamen de eerste mensen kwamen al snel langs. Wij zijn echt heel erg geschrokken dat de situatie zo dichtbij zo ernstig is. We hadden niet verwacht dat zoveel mensen in zulke omstandigheden leven. We horen echt schrikwekkende verhalen. We hadden bijvoorbeeld een keer 144 pakken wc-papier gekocht en deze waren echt heel snel weg. Dan hoor je mensen dingen zeggen als ‘zo fijn dat ik een keer geen folders hoef te gebruiken’. Van dit soort verhalen schrik je dan heel erg. Vaak leggen juist mensen die naar de voedselbank gaan dingen in de kast. Ze ruilen dan iets om voor iets anders. Deze mensen nemen ook nooit veel mee, want dat is dan ‘voor een ander die het harder nodig heeft’, wordt er dan gezegd door deze mensen die zelf bijna niets hebben.”
“Hoi, ik ben John Bosch! Ik ben een echte hobby fotograaf; ik heb er nooit cursussen of opleidingen voor gedaan, ik heb mezelf alles aangeleerd.
Toen ik in 2017 zag dat Porgy & Bess vrijwilligers zocht, heb ik me meteen aangemeld. Al snel daarna heb ik toen een pool fotografen samengesteld om alle concerten en optredens vast te gaan leggen. We zijn nu met een groepje van vijf fotografen en werken met een rooster. Foto’s geven toch vaak de sfeer van een optreden weer, en dat is natuurlijk mooie reclame!”
