Verhuisd voor de liefde: Irene Camphuis

Hoe romantisch klinkt dat: ‘Verhuizen voor de liefde’? Of je nu van Groningen naar Zeeuws-Vlaanderen, of van je geboortedorp naar de andere kant van de wereld verhuist: liefde kent geen afstand. In deze nieuwe rubriek spreken we nieuwbakken Terneuzenaren die een sprong in het diepe durfden te wagen om te verhuizen voor de liefde.. That’s amore! Want wees eens eerlijk, wie zwijmelt er nou niet graag weg bij een romantische love story?!

De 75-jarige Irene Camphuis verruilde zo’n 5 jaar geleden haar thuishaven Haaksbergen in voor een uitzicht over de Westerschelde. Wat begon als een vakantie naar haar Hyves liefde Joop (78), resulteerde in een nieuw begin. Binnen een maand was de verhuizing geregeld, en dat was volgens Irene de beste keuze die ze ooit heeft gemaakt.

Terug naar het begin..

“Ik ben 75 jaar geleden geboren in Zutphen maar ik ben opgegroeid in Deventer. Toen ik 23 was ben ik getrouwd met een Zutphenaar en heb twee prachtige dochters gekregen. Helaas zijn we na 17 jaar uit elkaar gegaan en ben ik naar Warnsveld verhuisd. Na drie jaar leerde ik een man kennen uit Haaksbergen waarmee ik uiteindelijk 27 jaar mee getrouwd was. We hadden samen een zangcarrière en toerden door heel Nederland. Helaas liep ook die relatie op de klippen en heb ik 10 jaar alleen in Haaksbergen gewoond. Ik geloofde niet meer in de liefde.

Via Hyves leerde ik een man uit Terneuzen kennen. Maar ik een relatie echt niet meer zag zitten, hield ik hem op afstand.. maar Joop zei altijd ‘ik wacht wel hoor!’. We skypeten veel en hij vroeg vaak wanneer ik nou eens op vakantie naar Terneuzen kwam. Het klikte enorm en we hebben allebei zoveel meegemaakt. Toen hij in 2015 weer vroeg ‘Kom nou maar, het is hier heerlijk aan de Schelde’, heb ik mijn spullen gepakt en ben een maand vakantie gaan vieren in Terneuzen.

Als je denkt dat toeval niet bestaat… het huisje naast Joop stond leeg. Ik nam een sprong in het diepe, en besloot alles op te zeggen en naar hier te verhuizen. Dus in de maand dat ik in Terneuzen was, zijn we meteen naar Clavis en de gemeente gegaan om de verhuizing te regelen. Toen ik terug naar Haaksbergen ging om alles in te pakken, heeft Joop mijn huis bij De Veste klaargemaakt.”

Eerste indruk

“Het eerste wat mij opviel was de lucht! Zo bijzonder. Nu ruik ik het niet meer, maar toen ik uit mijn auto stapte rook ik echt een frisse zeelucht. Daarnaast vind ik mensen hier veel toegankelijker en open. Ik had nooit erg veel contact met buren, en hier juist wel. Loyaliteit staat hier hoog in het vaandel. En verder ben ik meteen verliefd geworden op de Westerschelde. Die had ik nog nooit gezien.. echt heel bijzonder! In de zomer ben ik er niet weg te slaan. Het voelt daar altijd als zomer. Ik was altijd al dol op de zee, en vroeger ging ik ook altijd met mijn ouders naar Wijk aan Zee. En ook héél toevallig.. vroeger zei ik altijd ‘als ik later oud ben, wil ik aan de zee wonen’. Bijzonder hoe dingen soms lopen.

Ik vind Terneuzen echt een prachtige stad, maar heel soms mis de grote stad als Enschede nog wel! Ik ging graag naar de grote markt om daar inkopen te doen, dat vind ik hier wel tegenvallen. Ook kun je mij wakker maken voor een plakje Twentse Baklever.. die heb ik hier nog niet kunnen vinden. Maar je kant niet alles hebben hé.”

Verkenningstocht

“Vroeger zong ik heel graag. Maar door nare ervaringen wilde ik dit eigenlijk nooit meer doen. Joop zit bij een shantykoor genaamd Dekzwabbers en hij zei ‘ga nou eens één keer mee naar een repetitie avond’. Zo gezegd zo gedaan.. Ik hoorde de muziek en kreeg gelijk weer kriebels. Toen de dirigente zei ‘Irene, zing maar mee’, begon ik weer me zingen en ben niet meer gestopt. Ik werd bij de Dekzwabbels met open armen ontvangen.. het voelde als één grote familie! Dat was een warm welkom in Terneuzen. Het shantykoor gaf mij ook veel tips, dus je rolt er zo in. Ik ben bijna overal al een keer geweest. Ik ben bijvoorbeeld dol op chinees – dus ik heb ze allemaal uitgeprobeerd. 

Zo kan ik nog een paar voorbeelden opnoemen van gastvrijheid die ik hier heb ervaren. Ik ging bijvoorbeeld voor het eerst op de fiets naar de Jumbo in het Schuttershof, deed mijn boodschappen, ging naar de uitgang.. en was mijn fiets kwijt! Ik raakte lichtelijk in paniek. Gelukkig schoot een stel mij aan en vroeg of ze mij konden helpen. Ik vertelde ze dat ik mijn fiets kwijt was en het mijn eerste week in Terneuzen was. Zij vertelden mij dat het Schuttershof TWEE uitgangen heeft, dus ik vond mijn fiets uiteindelijk bij de andere uitgang haha!”

Advies/tips aan nieuwe Terneuzenaren

“Ga vooral eerst langs de Schelde, dat is zo mooi! Ideaal om lekker te wandelen of fietsen.. of om even neer te strijken bij een strandtent aan de boulevard. Zoek ook vooral aansluiting bij een club of vereniging zoals ik bij de Dekzwabbers. Daar leg je zoveel contacten. Iedereen is op dinsdagavond welkom bij onze repetities in de Kameleon.

Het inburgeren ligt natuurlijk ook een beetje aan jezelf.. je moet je wel aanpassen! Voor mij was het dialect bijvoorbeeld niet erg wennen, want ik vind het Zeeuws een beetje lijken op het Deventer dialect. Met het Twents kan ik het absoluut niet vergelijken. Hier zijn uien bijvoorbeeld juun, en in Twente siepel. Ik plak soms onbewust ‘weet je wel eeeey’ achter mijn zinnen. Ik durf wel te zeggen dat ik helemaal ingeburgerd ben.. hier blijf ik! Kennissen verklaarden mij eerst voor gek, maar nu zeggen ze ‘je hebt het echt mooi voor elkaar!’ als ze ons uitzicht over de Westerschelde zien.”