Verhuisd voor de liefde: Marlies Bunte

Hoe romantisch klinkt dat: ‘Verhuizen voor de liefde’? Of je nu van Groningen naar Zeeuws-Vlaanderen, of van je geboortedorp naar de andere kant van de wereld verhuist: liefde kent geen afstand. In deze nieuwe rubriek spreken we nieuwbakken Terneuzenaren die een sprong in het diepe durfden te wagen om te verhuizen voor de liefde.. That’s amore! Want wees eens eerlijk, wie zwijmelt er nou niet graag weg bij een romantische love story?!

Marlies verruilde zo’n 3 jaar geleden het Twentse platteland in voor de Zeeuws-Vlaamse polder in Biervliet. Hoewel zo’n 300km de plekken scheidt, ziet Marlies toch veel overeenkomsten. Haar nieuwe leven in Zeeland kende een moeizame start, maar dat veranderde gelukkig snel door haar enthousiaste en actieve houding.

Terug naar het begin

“Ik heb mijn partner in Wageningen ontmoeten toen waar daar beiden studeerden. Ik leerde hem beter kennen, en kwam er al gauw achter dat hij boer was en in Zeeuws-Vlaanderen woonde. Ik dacht meteen ‘hoe ga ik daar een toekomst mee opbouwen? Zo ver weg en hij werkt zeven dagen per week’. Alsnog heb ik het een kans gegeven, en hebben we kregen we een relatie. Ik kwam ongeveer éen keer per maand naar Biervliet en hij kwam mij overal ter wereld opzoeken toen ik stage liep in o.a. Lissabon en Zuid-Afrika. Daarna ben ik in Utrecht beland. Ik zei toen wel tegen mezelf, als je overal ter wereld kunt wonen, dan vast ook in Biervliet.

De grote stap zetten heb ik zolang mogelijk proberen tegen te houden, maar omdat hij zijn boerderij natuurlijk niet kan verplaatsen, moest ik wel naar daar verhuizen. Ik had ook wel zo iets van, als ik daar een baan kan vinden, ben ik wel bereid om te verhuizen. En zij het zo dat ik vrijwel meteen een baan had gevonden! Na de stap gezet te hebben, vond ik het wel het wel heel zwaar in het begin. Alles is nieuw. Het samenwonen, nieuwe omgeving, geen bekenden in je buurt, een nieuwe baan enz. Ik miste het kopje thee drinken met familie en vrienden, maar zij kwamen mij gelukkig vaak opzoeken.”

Eerste indruk

“Of ik al eens van Biervliet gehoord had? Nee, haha. Maar we gingen vroeger wel vaak naar Zeeland op vakantie. Ik weet nog dat ik ongeveer 10 was, en we voor het eerst door de tunnel naar Terneuzen reden. Ik kon me toen niet bedenken dat ik hier ooit zou wonen. De zee is voor mensen uit Twente toch wel iets heel bijzonders. Bijzonder aan Biervliet en de regio vond ik dat het zoveel georganiseerd werd. Elk weekend in de lente en zomer kan je wel naar een leuk dorpsfeest of evenement zoals de Geuze feesten. Ik vond het wel grappig dat als ik mensen uit Biervliet vertelde dat ik naar hier kwam verhuizen, ze allemaal verbaasd reageren.

Ik merkte dat Zeeuws-Vlaanderen en Twente qua omgeving wel veel op elkaar leken, dus dat maakte de stap iets minder groot. Ik ben ook opgegroeid op het platte land, dat scheelt denk ik wel al, dus van dorp naar dorp verhuizen moest goed gaan. Toch waren er bij Twente meer grotere steden in de buurt, en dus ook meer voorzieningen. En in Twente heb je meer bossen en heide. Ook heb ik het idee dat Twentenaren trotser zijn op wie we zijn. Zeeuws-Vlamingen vaker kijken naar wat ze niet hebben of wat er niet goed gaat. Zo las ik voordat ik hierheen kwam bijvoorbeeld veel artikelen over vergrijzing in de regio. Wat mij betreft mogen ze veel trotser zijn op wat ze hier wél hebben, want het is hier prachtig. Verder verschillen ze niet veel van elkaar, ze zijn allebei even vriendelijk. Iedereen zegt hoi en steekt zijn hand op als ik voorbij loop in de polder.

We woonden eerst op een boerderij in de polder dus in eerste instantie miste ik wat bomen. Nu zie ik hoe prachtig het hier is om te boeren, en vind ik het gevoel van ruimte hier geweldig. Ondertussen zijn we wel verhuisd naar het dorp Biervliet. Er zijn nog zoveel dingen die ik nu geweldig vind aan hier wonen, zoals dat de zee dichtbij is en dat je hier echt mooie carrièrekansen kunt krijgen. Je hebt hier veel minder concurrentie, en zo heb ik een prachtige kans gekregen in het onderwijs, die ik in de randstad niet snel gekregen zou hebben.”

Verkenningstocht

“Meestal blijven studenten hangen in de stad waar ze gestudeerd hebben, dus ik dacht dat het lastig zou worden om als 25-jarige nieuwe contacten te leggen. Het verbaasde me hoe snel je een nieuw netwerk kan opbouwen. Ik had absoluut een moeizame start, maar door dingen zoals werk en aansluiten bij Rootzz heb ik veel mensen leren kennen. Ook leerde ik al snel dat je een beetje uit je comfortzone moet stappen en zelf op mensen moet afstappen. Je moet er zelf ook energie in steken. Zo heb ik bijvoorbeeld zelf iemand van Rootzz benaderd, die mij meteen enthousiast uitnodigde om aan te sluiten bij de volgende bijeenkomst. Zo doende zit ik daar nu o.a. in het ‘onderwijs’ team.

De omgeving heb ik ontdekt door veel op het internet te zoeken, maar ook door de toeristische blaadjes en door Facebook af te struinen. Soms pakte ik gewoon de fiets en ging ik zelf op onderzoek uit. Ik hou echt van kleine musea, die zijn er hier genoeg dus dat zat al goed. Biervliet is trouwens een dorp met veel historie, dat heb ik altijd al interessant gevonden. Andere tips kreeg ik natuurlijk van mijn schoonfamilie of nieuwe contacten.”

Advies aan nieuwe Terneuzenaren

“Wat ik iedereen kan meegeven, is dat Zeeuws-Vlamingen ontzettend vriendelijke mensen zijn, maar je moet zelf de eerste stap zetten. Dat is misschien in het begin lastig, maar het levert zo ontzettend veel op.

Praat ook vooral met mensen die positief over de regio zijn, dat geeft ook veel positieve energie. Ik vind het persoonlijk super leuk om in een regio te wonen die nog volop in ontwikkeling is. Er ontstaan overal mooie ideeën  en worden continu leuke initiatieven op touw gezet. Bij velen is de knop al omgezet en wordt er niet stilgestaan bij de dingen die verdwijnen, maar wordt er gedacht in mogelijkheden. Er is hier veel ruimte voor creativiteit om de regio aantrekkelijker te maken.

Mijn persoonlijke tips zijn: het Scheldetheater bezoeken. Er komen vaak echt leuke artiesten. Dit vind ik altijd een gezellig avondje uit. Vooral als je eerst lekker een hapje gaat eten. Veel mensen van buiten af kennen Oud-Terneuzen vaak niet, dat blijft toch ook een van mijn favoriete plekken. De sluizen bezoeken blijft ook indrukwekkend. Qua natuur kan ik het natuurgebied de Braakman absoluut aanraden!”