Verhuisd voor de liefde: Peter Knipmeijer

Hoe romantisch klinkt dat: ‘Verhuizen voor de liefde’? Of je nu van Groningen naar Zeeuws-Vlaanderen, of van je geboortedorp naar de andere kant van de wereld verhuist: liefde kent geen afstand. In deze nieuwe rubriek spreken we nieuwbakken Terneuzenaren die een sprong in het diepe durfden te wagen om te verhuizen voor de liefde.. That’s amore! Want wees eens eerlijk, wie zwijmelt er nou niet graag weg bij een romantische love story?!

Peter Knipmeijer verruilde zo’n 1,5 jaar geleden de randstad in voor het Zeeuws-Vlaamse land. Zijn drukke thuishaven Utrecht werd het stuk rustigere Terneuzen. Zijn huidige baas reageerde op zijn verhuizing met “Stadsmensen vertrekken hier óf weer binnen een week óf blijven hier hun hele leven”. Peter is absoluut dat tweede geval en is niet van plan om weg te gaan.

Terug naar het begin..

“Mijn vriendin Ingeborg en ik leerden elkaar online kennen. Ik heb haar toegevoegd op Facebook omdat we allebei dichten. Dat is een beetje een dingetje onder dichters.. wij voegen elkaar gewoon toe. Als gauw merkten we dat we een klik hadden, en besloten om halverwege af te spreken. Dat werd Roosendaal. Na een succesvolle eerste date, vond de eerste date plaats in Terneuzen. Na een tijdje kwam uiteraard de verhuizing ter sprake. Zij wilde heel graag haar kinderen hier laten opgroeien, dus ben ik naar hier verhuisd. Dat vond ik prima, want ik vind de rust en de ruimte hier heerlijk. Ik was laatst even terug in Utrecht en na vijf minuten dacht ik ‘allemachtig wat een drukte!’, ik kon niet wachten om terug te gaan”.

Eerste indruk        

“De naam ‘Terneuzen’ kende ik toevallig al. Niet dat ik wist dat het in Zeeuws-Vlaanderen lag, maar ik zocht een keer een woord voor mijn rijmschema dat rijmde met ‘euzen’ en dat werd.. Terneuzen! Dus ik heb al een gedicht over Terneuzen geschreven. Dus toen onze date in Terneuzen een feit was, wist ik niet dat de reis met het OV ruim vier uur zou duren! Maar je moet er wat voor over hebben he, haha. De reis ging door een hele lange donkere tunnel, die had ik nog nooit gezien. En wat mij in Terneuzen meteen opviel was het water en de frisse lucht. Zelfs de lichtval is hier anders! Het is hier veel lichter dan in de rest van het land”.

Verkenningstocht

“Al snel had ik werk gevonden in de zorg. Online zocht ik naar vacatures, en kwam op de website van Zeeuwse Gronden terecht. Ik ben werkzaam in de psychiatrie, dus ik stuurde hen meteen een mail en werd vrij vlot aangenomen.

Om Terneuzen te verkennen ben ik gewoon lopen en keek wel wat er op mijn pad kwam. Collega’s gaven mij tips voor bijvoorbeeld leuke eettentjes. Het enige wat ik echt mis is een goede roti!

Wat mij ook opvalt is dat het aanbod op cultuur gebied hier vrij beperkt is. Dat is natuurlijk niet te vergelijken met Utrecht. Ik was daar trouwens één van de 13 stadsdichters. Dat hield in dat ik gedichten schreef die aansloten op dingen die er speelden in de stad. Via het Advertentieblad zie ik gelukkig wel af en toe leuke evenementen die georganiseerd worden bij bijvoorbeeld Porgy & Bess. Ondertussen ken ik gelukkig ook al wat dichters in de regio, en heb ik al een aantal keer iets mogen voordragen. Binnenkort zelfs bij de Bevrijdingsdag in Axel. “

Advies/tips aan nieuwe Terneuzenaren

“In tegenstelling tot anderen, vind ik mensen hier een stuk terughoudender. Maar dat komt omdat mensen in de randstad veel mondiger en nóg directer zijn. Ik moest wel leren om niet meteen mijn ‘grote randstadwaffel’ op te zetten.

Nieuwkomers moeten ook absoluut naar de Griete wandelen. Dat is echt een mooi zicht! Het is een prachtige samenvatting van al het natuurgeweld hier.. Aan de ene kant water, en aan de andere kant polder. Maar sla ook vooral een wandeling over de dijk, het natuurgebied bij de Braakman, de Magrette polder of de Otheense Kreek niet over! En natuurlijk mogen ze Porgy & Bess niet overslaan. Dat is toch heilige grond hier en ze hebben er een leuk cultureel programma!”.