Verhuisd voor de liefde… Valérie van der Sloot

Hoe romantisch klinkt dat: ‘Verhuizen voor de liefde’? Normaal gezien plaatsen wij hier de verhalen van nieuwbakken Terneuzenaren. Maar… wat als jij terugverhuisd voor de liefde? Valérie wilde de grote stad gaan ontdekken en was niet van plan om terug naar Zeeuws-Vlaanderen te verhuizen. Toch woont ze hier nu alweer bijna 2 jaar gelukkig samen met haar vriend Coen. Daarom vandaag het liefdesverhaal van Valérie en Coen. Want wees eens eerlijk, wie zwijmelt er nou niet graag weg bij een romantische love

Valérie heeft op veel verschillende plekken gewoond; van Duitsland tot Australië en van Tilburg tot natuurlijk… Terneuzen! Wanneer wij vragen naar het begin van het liefdesverhaal van Valérie en Coen geeft ze meteen aan dat ze eigenlijk al een crush had op Coen toen ze 16 jaar was. Hij kwam destijds regelmatig bij haar in de salon en ze was meteen weg van hem. Het duurde echter nog een aantal jaar voordat ze daadwerkelijk samen op date gingen. 

Terug naar het begin

Na het volgen van de kappersopleiding in Goes was het voor Valérie duidelijk: ik blijf niet in Zeeland wonen. “Ik had voor mijn gevoel Zeeuws-Vlaanderen wel al gezien. Ik wilde de wereld verkennen en dacht: weet je wat, ik ga eens gek doen en een rondreis door Nieuw-Zeeland en Australië maken. Mijn reis was helemaal uitgeplant en was klaar voor vertrek. Op dat moment werkte ik nog in een kapsalon in Terneuzen en Coen was daar ook klant. Niet lang voor ik naar Australië zou vertrekken, kwam hij bij mij in de kappersstoel terecht en hebben we een heel erg leuk gesprek gehad. Na dat gesprek zijn we begonnen met chatten via Messenger op Facebook (ik was toentertijd mijn telefoon verloren) en al snel volgde de eerste date.”

De date was een succes: “We vonden elkaar heel erg leuk, maar doordat ik mijn reis naar Australië had geboekt hield ik het een beetje af. Mijn zus zei toen: ach Val er kan zoveel gebeuren in 5 maanden tijd, heb het leuk samen en je ziet het wel. Uiteindelijk waren we na 3 weken helemaal hoteldebotel van elkaar.” De vonk sloeg dus snel over tussen Coen en Valérie. Ze vertrok naar Australië en tegen het einde van haar reis kwam Coen Valérie daar bezoeken. Na drie weken samen in Australië vlogen ze samen terug naar Nederland. 

“Na deze reis was mijn gedachte over wonen in Zeeland nog niet veranderd. Ik ben toch wel een avonturier. Een paar maanden na deze reis besloot ik dan ook om een nieuwe studie te gaan volgen aan de hogeschool in Tilburg. Natuurlijk kwam ik terug in de weekends voor Coen, maar verder probeerde ik mijn leven daar op te bouwen, door bijvoorbeeld nieuwe vrienden te maken. De insteek was om daar te gaan wonen. Bijna mijn hele familie woont bovendien in Brabant. Mijn insteek was dat Coen naar Brabant zou verhuizen na mijn studie, ik was echt niet van plan om terug te verhuizen. Ik heb vijf jaar in Brabant gewoond en elk jaar heb ik Coen steeds weer een klein beetje kunnen overtuigen om ook naar Brabant te verhuizen. Dus ik dacht: dit komt wel goed, wij gaan in Brabant wonen!

Puntje bij paaltje zijn we toch in Zeeland samen gaan wonen. Ik had mezelf twee jaar gegeven om hier te wonen: daarna zouden we wel naar Brabant verhuizen. Dat is nu bijna twee jaar geleden. Ik zeg nooit nooit, maar ik ben nu erg happy hier in Terneuzen. Mocht daar iets in veranderen weet ik ook dat de liefde tussen mij en Coen zo sterk is dat we er altijd wel samen uit komen.”

Herontdekken van de regio

Hoe herontdek je de regio wanneer je hier wel bent opgegroeid, maar eigenlijk niet de insteek had om hier te blijven wonen? Valérie vertelt erover: 

“In de stad heb je veel meer te doen. Op elke hoek van de straat vind je wel een café en in grote steden kun je nu eenmaal beter winkelen. Toen ik hier terug kwam wonen vond ik dat wel even lastig. Ik moest bovendien mijn sociale kring hier terug opbouwen. Dat was ook wel even spannend. Je kent het hier wel omdat je hier zo lang gewoond hebt, maar het is toch weer even helemaal nieuw.

Het was dus even zoeken om mijn draai hier terug te vinden. Zo ben ik bijvoorbeeld vrij snel tennislessen gaan volgen; hier leerde ik al snel veel nieuwe mensen kennen. Verder kwam ik in contact met Rootzz Zeeuws-Vlaanderen. Hier werk ik samen met een groep Zeeuwse jongeren om Zeeuws-Vlaanderen meer op de kaart te zetten. Veel jongeren hebben een negatief beeld van wonen in Zeeland. Eerlijk gezegd was ik zelf eerst ook zo, maar als je hier weer even woont zie je hoeveel de regio te bieden heeft.”

Zeker in tijden van corona en tijdens de lockdown heeft Valérie de regio door andere ogen leren zien.  

“Mijn vriend en ik zijn veel gaan wandelen tijdens de eerste lockdown en ik heb een koersfiets waarmee ik ook weleens op pad ga. Dit zijn leuke manieren om de regio te (her)ontdekken. Maar wij pakken bijvoorbeeld ook snel de auto om ergens naartoe te rijden. We zoeken de leuke plekjes op en die vind je op verschillende manieren, soms door gewoon rond te rijden, maar via Instagram vind je ook leuke nieuwe zaken in de buurt. Zeker in deze periode ben ik blij dat we hier wonen en niet in een grote stad. Als het lekker weer is staan we zo aan het strand en je hebt de ruimte om heerlijk te wandelen in de natuur. Door deze periode ben ik de regio veel meer gaan waarderen.”

Tips voor nieuwe Terneuzenaren

“Ik hou zelf heel erg van lekker eten, borrelen en gezelligheid. Zo zijn wij in de zomer vaak te vinden in één van onze favoriete restaurants Auberge des Moules in Philippine en genieten we van de zomerse avondjes bij Bar Lemonade. Zo dichtbij, maar je hebt het gevoel alsof je je waant in één van de Spaanse straatjes. Als je hier net komt wonen zou ik vooral aan de locals vragen waar de leuke plekken zich bevinden. De mensen hier helpen je graag verder. Daarnaast is mijn Opa een Zeeuws-Vlaaming in hart en nieren. Dankzij hem heb ik ook nieuwe plekken leren kennen. Zo vertelde hij mij bijvoorbeeld altijd over aantjes rapen bij Paulinapolder en boten kijken bij het Kopje van Canada, waar nu jaarlijks Festival de Ballade plaatsvindt.

Ik kende deze plekken eerst niet, maar dan is het juist leuk om deze plekken te bezoeken en te bekijken. Zelf ben ik echt fan van het strand; gelukkig hebben we in Zeeland hele mooie stranden.

Ik kan me voorstellen dat het een enorme stap is als je hier net komt wonen, maar mijn advies is: doe het gewoon. Je kunt altijd nog terug, je zit nergens aan vast. Zeeuws-Vlaanderen is niet het einde van de wereld. We wonen juist dicht bij de grote steden in België. Als je van de ruimte houdt en van mooie grote huizen op bijzondere locaties moet je zeker deze kant op komen. Als je het niet erg vindt om een klein stukje te rijden maakt het ook allemaal niet uit. Je staat binnen een uurtje in Breda.”